De verkorte PABO: ‘Mijn respect voor iedereen in het onderwijs stijgt met de dag.’

Je bent hier: Home / Over Cedin / Nieuws en achtergrond / De verkorte PABO: ‘Mijn respect voor iedereen in het onderwijs stijgt met de dag.’

COLUMN

Onze collega Anke Schaafsma is 58 jaar, getrouwd, moeder van twee volwassen dochters en heeft al jaren werkervaring. Ze is begonnen als logopedist in de kinderrevalidatie, later heeft ze diverse leidinggevende functies gehad in zorg en onderwijsadvies. Nu werkt ze parttime bij Cedin als coördinator Paramedisch Verpleegkundig Onderwijsadvies. De overige dagen van de week volgt ze de verkorte PABO. In deze columnreeks volgen we haar en haar bevindingen op deze opleiding.

De verkorte PABO: ‘Mijn respect voor iedereen in het onderwijs stijgt met de dag.’

In periode twee was ik ineens weer de stagiaire. Met een rugzak vol boeken ging ik naar De Guyotschool van Kentalis in Haren. De brugklasleerlingen van dit Voortgezet Speciaal Onderwijs voor dove en ernstig slechthorende leerlingen kwamen gedeeltelijk onder mijn hoede. Wat ik ontzettend leuk en leerzaam vond. Lesgeven in het voortgezet onderwijs is namelijk écht anders dan op een basisschool. Deze leerlingen krijgen immers les van vakdocenten, terwijl ik word opgeleid om een klas leerlingen alle vakken te geven.

Op mijn stagedagen werden de vakken Nederlands, Engels, Wiskunde, Rekenen en Beeldende Vorming aangeboden. In mijn planning stonden mijn leermomenten keurig vastgelegd. Ik zou minimaal 15 lessen voorbereiden en geven, waarvan drie volledige dagdelen. Voor de kerstvakantie had ik al even kunnen oefenen met Wiskunde en Nederlands, na de kerstvakantie zou ik de lessen meer integraal op elkaar afstemmen met een doorlopende lijn tussen alle vakken. Een mooi project, omdat de ambitie van De Guyotschool ook is om curricula nog meer op elkaar af te stemmen.

Ik besprak met de vakdocenten het idee om een calcudoku-boekje te maken. Mijn leerlingen zouden eerst leren wat zo’n puzzel inhoudt en daarna aan de slag gaan om zelf zo’n puzzel te maken. Daar zouden ze dan een Nederlandse en mogelijk Engelse instructie bij schrijven. Tijdens het vak Beeldende Vorming wilde ik de puzzel mooi laten opmaken.

Maar toen … gingen de scholen dicht. Althans, voor fysiek onderwijs. Tjonge, dat was wel even schakelen. Voor de leerlingen, de docenten, maar helemaal voor mij! Ik werd uitgedaagd mijn ideeën voor het calcudoku-boekje via Teams aan de leerlingen uit te leggen. Instructies geven via Teams vond ik een enorme uitdaging, maar het maakte me wel versneld digitaal vaardig. Ik leerde mijn weg vinden in Itslearning, ging lessen voorbereiden in Lesson-Up en Google Jamboard en ik bleef al chattend via Teams in contact met mijn leerlingen. Verre van ideaal, want niet iedere leerling beschikte over snelle Wifi of had toegang tot de juiste devices. Mijn grootste handicap was mijn eigen gebrek aan gebaarvaardigheid. Deze leerlingen en docenten communiceerden door gebaren voor de camera te maken. Ik kon me alleen uiten door heel nadrukkelijk te spreken en korte instructies in de chat te typen. Iedereen deed wat hij of zij kon. Mijn respect voor iedereen in het onderwijs steeg hierdoor met de dag.

Ik ben dankbaar dat docenten en leerlingen zo geduldig en behulpzaam waren met mij en mijn gebrekkige communicatie. Mijn stage bij deze geweldig leuke school met fantastische docenten en leerlingen zit er op. Half maart begint mijn tweede stageperiode, dit keer in de onderbouw van  SO-school van Kentalis. Gewoon fysiek in de klas. Ook weer zin in!

Neem contact op

Heb je vragen over de dienstverlening van Cedin? Stuur ons een bericht en we nemen zo spoedig mogelijk contact met je op.

Start met typen en druk op enter om te zoeken..