Hard hollen kan alleen als je ook af en toe ademhaalt

De eerste keer dat ze over de ‘goed genoeg opvoeding’ hoorde was tijdens een bijeenkomst over de meldcode kindermishandeling. Ze kon zich als betrokken, bewuste ouder en professional niet voorstellen dat goed goed genoeg was. Maar de coronacrisis heeft de blik van Ragnild Zonneveld, onderwijsadviseur hoogbegaafdheid, veranderd. Ze schreef erover in een blog.

De afgelopen weken is mijn kijk op opvoeding, ouderschap en onderwijs weer even opgeschud. Ouders werken keihard. Ze trekken, sleuren, wanhopen en ontdekken nieuwe kanten in zichzelf en hun omgeving. Ze draaien dubbele diensten: hun werk en daarnaast gelijktijdig kinderen thuis begeleiden bij onderwijs. O ja, en ook nog opvoeden. En bewust koken. En sporten. En omgaan met de bizarre tijd die intelligente lockdown heet. Ik werk veel met intelligentie, maar op deze manier nog nooit eerder. De afgelopen jaren bleek al dat veel ouders werk en privé lastig te combineren vinden, nu wordt er nog even een schepje bovenop gegooid. En weer door.

En weer door.

Het onderwijs werkt keihard. Leraren trekken, sleuren, wanhopen en ontdekken nieuwe mogelijkheden. Ze ontdekken waarom ze ook alweer voor de klas wilden. Die stralende ogen, dat briefje of mailtje van dat ene kind, daar doe je het allemaal voor. Leerkrachten die hele dagen beschikbaar zijn via mail en WhatsApp voor vragen van ouders. Grenzen tussen privé en werk vervagen nu veel mensen thuis werken. En weer door. In een tijd waarin we noodgedwongen even zijn teruggeworpen op het op gang houden van de basisprocessen, kijken we alweer vooruit naar de toekomst: wat als er achterstanden ontstaan?

En weer door.

De hoge lat

In de jaaropleiding voor Specialist Hoogbegaafdheid bij Cedin hebben we het vaak gehad over de hoge lat die sommige kinderen zichzelf opleggen. In alle gesprekken, op sociale media, overal sijpelt die lat nu door. Niemand zegt ons dat het allemaal moet. De leerkrachten, de minister-president, iedereen zegt: pas goed op jezelf. Blijf gezond. En toch, op een of andere gekke manier hollen we met zijn allen heel hard door. We ontdekken hoe ontzettend vermoeiend dat is. Hoeveel dat vraagt van je hoofd en je lijf. Hard hollen kan alleen als je ook af en toe even ademhaalt. Even stil staat. Even wandelt. Je bouwt meer conditie op met een intervaltraining dan met alleen maar sprinten.

De opleiding Specialist Hoogbegaafdheid gaat gewoon door, in aangepaste vorm en online. In wandeltempo. Ook daar zie ik deelnemers die de lat heel hoog leggen. Voor wie het niet gauw goed genoeg is. “Mijn werkstuk wordt nu niet zoals ik in gedachten had, heb je tips?”

Ik heb een paar tips. Leg het aan de kant. Haal adem. Pas goed op jezelf. Blijf gezond. Werkstuk of opdracht nog niet af? Dan niet. Punt.

De kunst van het leren loslaten

Betrokkenheid en bewuste keuzes zijn een groot goed, maar in de huidige tijd blijkt hoeveel druk we onszelf daarmee kunnen opleggen. In de opleiding hebben we het over de interne en externe druk, de gecontroleerde motivatie, ook wel de ‘moetivatie’ genoemd. De deelnemers leggen de link naar hun eigen processen. En zij, maar ook veel ouders en leraren ontdekken momenteel hoe moeilijk het is om die lat aan de kant te gooien. Om los te laten. Om de handen in de lucht te steken en ‘help’ te roepen. Om te zeggen: “Nee, dat ga ik niet doen.” Om even stil te staan of te wandelen. Ik heb een paar tips. Leg het aan de kant. Haal adem. Pas goed op jezelf. Blijf gezond. Werk, school of opdracht nog niet af? Nog niet eens begonnen? Dan niet.

Stop met rennen

De goed genoeg opvoeding betekent dat een kind in een (emotioneel en fysiek) veilige situatie verkeert. Een dak boven zijn hoofd heeft en verzorgd wordt en onderwijs krijgt. Ik pleit voor de goed genoeg opvoeding en het goed genoeg onderwijs. Kinderen leren in deze periode heel veel wezenlijke vaardigheden. Wij zelf trouwens ook. Iedereen is gebaat bij een emotioneel en fysiek stabiele omgeving. Stop met rennen. Het is goed genoeg.